به نقل از «فارس»

ادای احترام پرویز پرستویی به هنروران سینما/ «بی همه چیز» اقتباس از نمایشنامه است

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۶۵۰۶۷

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «بی همه چیز» امشب در برج میلاد برگزار شد. 

محسن قرایی کارگردان فیلم در ابتدای این نشست خبری گفت: ۱۰ سال بود که قصد ساخت «بی همه چیز» را داشتم اما چون فیلم دشواری بود و پروداکشن پیچیده‌ای داشت، پس از دو فیلم تصمیم گرفتم سراغ آن بروم. در حالی‌که نمایشنامه «بانوی سالخورده» را از زمان دانشجویی خوانده بودم و دوست داشتم فیلمی اقتباسی از آن بسازم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته آن زمان که این نمایشنامه را برای ساخت انتخاب کردم، هنوز نمایش آن را ندیده بودم. 

وی که در نوشتن فیلمنامه «قصر شیرین» با رضا میرکریمی همراه بوده است، گفت: من خودم را کارگردان می‌دانم اما در کار ما تفاوت زیادی بین کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی نیست. اصراری هم ندارم فیلمنامه‌هایم را خودم بنویسم، کما اینکه دو کار قبلی‌ام چنین بود.

قرایی که پیش‌تر «سد معبر» را در فضای شخصی ساخته است، درباره بازی باران کوثری در نقش «نوری» گفت: این شخصیت در نمایشنامه وجود نداشت و چون همه تصمیم‌گیران روستا مرد بودند، احساس کردم باید یک زن در میان آن‌ها وجود داشته باشد تا این ترکیب را متعادل کند. به همین دلیل، شخصیت نوری را از مرد با زن در فیلمنامه تغییر دادم. 

وی گفت: فیلمساز نمی‌تواند مدعی شود فیلم او نسبتی با جامعه امروز ندارد اما من از چیزی که در اطرافم می‌بینم تأثیر می‌پذیرم. هر کسی نگاهی دارد و می‌توانند یک دیگر را نقض نکنند.

قرائی تصریح کرد: امیر قهرمان نیست و یک شخصیت خاکستری است، چون در گذشته خطاهایی داشته و باز هم می‌تواند خطا کند، اما وقتی زیر چهارپایه می‌زند که دیگر هیچ امیدی ندارد.

* ادای احترام به هنروران سینمای ایران

پرویز پرستویی هم درباره فیلم سینمایی «بی همه چیز» گفت: فیلمنامه و محسن قرائی را می‌شناختم و فکر می‌کردم این جزء شرح وظایف من است که نقش امیر را بازی کنم. 

وی درباره اینکه آیا شخصیت «امیر» مقصر است یا نه، توضیح داد: او خیلی هم بی‌گناه نیست اما باید دید که شرایط به او تحمیل شده است یا خیر؟

این بازیگر سینما درباره کم‌کاری خود طی سال‌های اخیر گفت: سیل و زلزله و کرونا و معضلات اجتماعی که از جانب مسئولان دیده نشد، به عنوان یک هنرمند وظایفی داشتم اما کم‌کاری من ربطی به این موضوع ندارد، بلکه انتخاب خودم بوده است. 

وی تصریح کرد: این پایان‌بندی برای فیلم را دوست دارم، چون خودم هم دچارش هستم، چون وقتی داد می‌زنیم و اتفاقی نمی‌افتد، هر روز و هر هفته می‌خواهم از این شهر بیرون بزنم و به داد کسانی برسم که آب و نان و شناسنامه ندارند. چرا هر روز که از خواب بیدار می‌شویم، ناهنجاری و بی‌عدالتی می‌بینیم؟ چقدر از دنیای مجازی ضربه خوردم و خودم را از آن جدا کردم، رفتم که کار خیر کنم، باز هم می‌گویند ریاکار هستی! من خودم امیر هستم. آدمی که همه عمرش را گذاشته که رفاه نسبی را برای مردم در شرایط سخت فراهم کند اما حیثیتش می‌رود. بنابراین وقتی بخشش پیش می‌آید من خودم آن بخشش را دوست ندارم. 

پرستویی اضافه کرد: بازی‌های درخشانی در فیلم وجود دارد از جمله خانم مرزبان. فیلم‌های ما گاهی از حضور هنروران آسیب می‌بیند اما به نمایندگی از جامعه بازیگری از هنروران (سیاهی لشکر) تشکر می‌کنم و دست یکایک آن‌ها را می‌بوسم، به ویژه هنروران فیلم «بی همه چیز» که ۴ ماه در این فیلم پوست انداختند. هنرورانی که وقتی شب از ما جدا می‌شدند، به این فکر می‌کردم که خانه و کاشانه آن‌ها کجاست. 

باران کوثری درباره نقش نسبتا متفاوتی را بازی کرده است، گفت که شاید برای هر بازیگری یک بار چنین نقشی پیش بیاید.

وی افزود: دو دفعه‌ای که سیمرغ گرفتم، جزء بهترین لحظات زندگی‌ام بوده است اما از مادرم یاد گرفتم به جایزه فکر نکنم. قطعا نامزد شدن در جشنواره فیلم فجر که یکی از مهمترین جشنواره‌های ایران است، برایم اهمیت دارد. 

جواد نوروزبیگی تهیه‌کننده فیلم هم درباره ساخت این فیلم سینمایی گفت که خوشحالم آقای بدرلو به عنوان یک تهیه‌کننده در کنارم داشتم.

وی درباره جدایی شهاب حسینی از این فیلم گفت: یک سایت خبری بی‌اخلاقی و سرقت خبری کرد و ترجیح می‌دهم صحبتی در این باره نکنم.

انتهای پیام/ 

منبع: فارس

کلیدواژه: پرویز پرستویی محسن قرایی جواد نوروزبیگی هدیه تهرانی بی همه چیز جشنواره فیلم فجر بی همه چیز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۶۵۰۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مستندی نیم‌‎ساعته که ساختش ۱۶ سال زمان برد

مستندی نیم‌ساعته که ساختش ۱۶ سال زمان برده به سوال‌های ثابتی که پدری هر سال در روز تولد دخترش از او پرسیده اختصاص دارد. دختر از کودکی به جوانی می‌رسد و هر سال با این سوالات پدر مواجه می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین، این ۴ مستند در ۴ ژانر مختلف تماشاگر را با جنبه‌هایی از جنگ، روابط انسانی، سینما و قتل و مرگ آشنا می‌کند که در یک کلام می‌توان آن‌ها را چهار پرده مختلف از زندگی دانست.

آن‌ها نباید پیر شوند

کارگردان: پیتر جکسون

سال ساخت: ۲۰۱۸

این فیلم با استفاده از فیلم‌های اصلی گرفته‌شده از جنگ جهانی اول، محفوظ در آرشیو موزه سلطنتی جنگ که بیشترشان تاکنون دیده نشده‌اند، به همراه صدا‌های ضبط‌شده توسط بی‌بی‌سی و مصاحبه‌های آی‌دبلیوام که از بریتانیایی‌های حاضر در نبرد گرفته شده، ساخته شده است. بیشتر این فیلم‌ها رنگی شده و با استفاده ابزار‌ها و تکنیک‌های مدرن تبدیل شده‌اند و برای اثرگذاری بیشتر و هرچه نزدیک‌تر شدن به تجربه واقعی سربازان از نبرد، از جلوه‌های صوتی و صداپیشه در آن بهره برده شده است. سازندگان فیلم ۶۰۰ ساعت مصاحبه با ۲۰۰ کهنه‌سرباز و ۱۰۰ ساعت فیلم ویدئویی اصلی را برای ساخت فیلم بازبینی و بررسی کردند.

یک‌سال را چطور اندازه می‌گیرید؟

کارگردان: جِی روزنبلات

سال ساخت: ۲۰۲۱

این مستند درباره رابطه یک پدر و دخترش به وسیله فیلم‌های خانگی است. پدر هر سال در روز تولد دخترش از او فیلم می‌گیرد و سوالات یکسانی می‌کند. دختر از طفلی نوپا به زنی جوان با همه زیبایی و مراحل ناخوشایندش در این میانه تبدیل می‌شود در حالی که رابطه پدر و دختر با تمام پیچیدگی‌هایش تکامل می‌یابد. پدر تولد‌های دختر را از ۲ سالگی تا ۱۸ سالگی با دوربین ثبت کرده و از آن مستندی ساخته که تماشاگر را به اندیشیدن درباره زندگی خودش وامی‌دارد. ساخت این فیلم نیم‌ساعته که در مراسم اسکار نودوپنجم نامزد جایزه بهترین مستند کوتاه بود، ۱۶ سال زمان برده.

کینگ بر پرده سینما

کارگردان: دافنه بای‌ویر

سال ساخت: ۲۰۲۲

استیفن کینگ پادشاه داستان‌نویسانی است که آثارشان از صفحات کاغذی به پرده نقره‌ای سینما رسیده است. حتی کارگردان سختگیری مثل استنلی کوبریک هم از یکی از داستان‌های کینگ اقتباس کرد و فیلم درخشان «درخشش» را بر اساس کتابی از کینگ به همین نام ساخت؛ هرچند کینگ هر جا که فرصتش را پیدا کرده، نارضایتی خودش را از اقتباس کوبریک اعلام کرده و هیچ خودش را در محذورات قرار نداده که خیلی رُک و علنی فیلم کوبریک را نکوبد. از سال ۱۹۷۶ تاکنون بیش از پنجاه کارگردان از آثار این نویسنده اقتباس کرده‌اند. این مستند به بررسی آثار این کارگردانان، اقتباس‌ها و منابع آن‌ها می‌پردازد.

قاتل هیلساید: شیطان در لباس مبدل

کارگردان: الکسا دانر

سال ساخت: ۲۰۲۲

اعمال آدم همیشه دنبال آدم می‌روند. هرقدر هم کسی بخواهد از کار‌هایی که کرده و تاثیرات مخربی که روی زندگی دیگران داشته دوری کند و خیال کند که نتیجه اعمالش دور از او باقی می‌ماند، کسانی هستند که واقعیت را فراموش نمی‌کنند. «قاتل هیلساید» درباره قاتلی سریالی به نام کنت بیانچی است که فکر نمی‎کرد بابت کارهایش محاکمه شود. ویدئو‌های به جای مانده از ماه‌های منتهی به دستگیری وی در این مستند استفاده شده که روانشناسی جالبی نه صرفا از ذهن یک قاتل زنجیره‌ای، بلکه از ذهن آدمی است که خود را محق به انجام هر کاری می‌داند، اما ذهن بسته و دیکتاتورمآبش اجازه نمی‌دهد بفهمد که بالاخره کابوس مجازات به سراغش می‌آید.